Pfoei…veel leesvoer

Hoi,

Nou….het heeft even 2 maanden geduurd, maar hier is dan weer een update uit IJsland. Aangezien ik zo lang niets geschreven heb en er nu dus even voor ga zitten, heb ik een tip voordat je begint: verdeel het leeswerk (als je alles wilt lezen) in 2 keer – of 3 keer. Op die manier blijft het leuk. Zie het maar als het weekblad dat je mee naar het toilet neemt, dat lees je ook niet in 1 keer uit. Iedere keer als je gaat zitten een artikel, zo blijft het nieuw en interessant (of in dit geval een paragraaf als je je achter de computer nestelt vanwege andere bezigheden die daar gedaan moeten worden). Uiteraard mag het allemaal in één keer, maar je bent gewaarschuwd.

Waar zal ik beginnen? Werk dan maar…..dat is toch wel een belangrijk onderwerp.
Zoals eerder verteld, heb ik af en toe wat werk bij een beveiligingsbedrijf. Echter, na de aanvang van de crisis in oktober/november, heb ik weinig werk gehad. De eerste maanden waren er veel bijeenkomsten, waar gevreesd werd voor ontevreden (lees: zeer boze) burgers. Dit was de reden dat er veel beveiligingspersoneel nodig was. Echter na november droogde dit werk een beetje op. In maart (ja, je leest het goed, MAART) heb ik weer een aantal dagen gewerkt tijdens de partijbijeenkomst van de vorige regeringspartij. En als je dan kan werken, is het ook meteen volle bak. 48 uur in 4 dagen, dat is dan even wennen na een tijdje stil gestaan te hebben…..
Een week later werd ik gevraagd voor een schoolfeest. Huh? Beveiligers voor een schoolfeest? Tja, dat schijnt hier de regel te zijn. Lekker makkelijke avond: het feest was alcoholvrij (al heb ik nog nooit zulke dronken vrouwen gezien - ze vielen echt bij bosjes op de grond en stonden vervolgens vrolijk op om een paar meter verder weer neer te vallen), er was voor beveiliging vanuit de school zelf gezorgd (jeugd met een vestje aan :-)) en het feest was om 2 uur afgelopen. Zo wil ik wel vaker werken hahaha. Op de heenweg naar het feest toe werden we gecontroleerd door de politie. We reden namelijk met 5 man (oké, 4 en een vrouw) geheel in het zwart gekleed in een zeer dure BMW wellicht iets te snel richting het feest. De agent scheen met z’n zaklamp in de auto en vroeg wat we gingen doen. Na uitleg van de chauffeur dat we voor de beveiliging werkten en naar een schoolfeest gingen, kwam meteen de vraag:”Oh…kvenna líka?” – in de trant van “huh…werken er ook vrouwen (konur- vervoegd naar kvenna) bij jullie? Ja dus….
Vervolgens was het weer even stil vanuit Öryggismiðstöðin (het beveiligingsbedrijf), maar nu heb ik het aanbod om in de zomer in de haven te werken, als de cruiseschepen aankomen. Dat worden shifts van 12 uur van eind mei t/m begin oktober. Ik heb ja gezegd, maar onder voorbehoud dat ik 2 weken met Askja op pad kan (leg ik zo uit) en in augustus nog met Michiel op vakantie kan. Daarbij ga ik per 1 september naar de universiteit, dus na die tijd kan ik niet meer werken.

Askja? Ja, ik heb een tijd geleden “gesolliciteerd” voor een baan als reisleider bij Askja, een NLse reisorganisatie (zoals Djoser, Koning Aap, etc). In maart waren we een paar dagen in NL, voordat we met vrienden met de auto naar de wintersport gingen in Oostenrijk, en heb ik een sollicitatiegesprek bij ze gehad. Wat blijkt nu…reisleiders zijn vaak mensen die gewoon een baan hebben en in de zomer 2 weken met een groep op pad gaan. Ze krijgen wel begeleiding en een cursus, maar het is geen echt werk voor ze. Dus krijgen ze ook niet echt betaald! De eerste reis ga je mee als assistent en verdien je 0,0 (ja, je leest het goed: niets). Het tweede jaar begeleidt je de reis zelfstandig en verdien je iets van 38 euro per dag, waar dan nog wat belasting overheen gaat….. (je staat wel 24/7 klaar) Even een persoonlijk verzoek: mocht je ooit nog op een groepsreis gaan….gaarne de gids een leuke fooi geven aan het einde van de reis!
Toch…het lijkt me wel leuk om te doen, dus heb ik ja gezegd toen ik een mail kreeg dat ik aangenomen was. Waarschijnlijk eind juni ga ik 2,5 week met een groep NLers op stap door heel IJsland. Het is nog een wandelvakantie ook, dus ik kan aan de bak hahaha. Maar ik zie wel veel van IJsland en het lijkt me heel interessant om 2,5 week met NLers op stap te gaan en hen het land te laten zien. Overnachten is niet in hotels, maar ook geen kamperen – soort middenweg van slapen in scholen en herbergen. Ik laat wel weten hoe het was :-)

Nog een klein gedeelte werk: ik was ook bezig met het maken van websites. Om aan klanten te komen, heb ik een artikel laten plaatsen in het plaatselijke weekblad:
http://www.fjardarposturinn.is/images/FP-pdf/FP-2009-08-skjar.pdf
(pagina 10, midden van de pagina). In plaats van een advertentie, heb ik de editor gevraagd of hij een stukje wilde plaatsen. En dat was geen probleem! Wat een heerlijk land toch, nog zo lekker informeel. Naar aanleiding van dit stukje mailde iemand van Járn & Gler met het verzoek voor een offerte. In plaats van iets te mailen, ben ik langs gegaan om mezelf zo goed mogelijk te verkopen. En dat is gelukt. Momenteel ben ik bezig met de nieuwe site voor Weber (BBQ’s) in IJsland en na deze opdracht mag ik zeer waarschijnlijk ook hun eigen site helemaal opnieuw maken. De Weber site wordt echt heel erg gaaf, ben er erg trots op. Als hij af is en online staat (ik denk volgende week, hij is soort van af maar ik ben nog wat schoonheidsdingen aan het veranderen – je bent perfectionist of je bent het niet) zet ik de link op deze site. Door deze website heb ik mezelf ook moeten leren hoe Photoshop werkt. De site zit namelijk vol met foto’s en dan is Photoshop toch het makkelijkst (als je het programma eenmaal kent). Als je echt heel nieuwsgierig bent, kan je alvast een kijkje nemen via www.bizzsolutions.eu/weber, maar zoals gezegd: ik moet nog wat dingen aanpassen!! De nieuwe sitenaam wordt www.weber.is, daar kan je nu de oude site nog op zien.

Vanwege het werk (nog steeds als zelfstandige) ken ik nu echt iedereen hier bij de belasting. Nog steeds spreken ze amper Engels, maar mijn IJslands wordt steeds beter – ik weet nu welke papieren ik iedere maand (ja, iedere maand) in moet vullen en waar ik belasting moet betalen (ook per maand – zucht).

Zo, genoeg werk…..op naar het onderwerp vakantie/tochten en leuke dingen. Wellicht het moment om een leespauze in te lassen? Ik neem in ieder geval even een koffiepauze, anders krijg ik kramp in m’n vingers hahaha.

Ik moet zelfs even hard nadenken wie wat wanneer…. Rob en Corine waren de eerste bezoekers dit jaar. 21 februari stonden ze op de stoep, nou ja – op het vliegveld. Het ironische is dat Rob en Corine graag wilden skiën, maar helaas was het de hele week regenachtig of in ieder geval zonder sneeuw. Op het moment dat zij weer vertrokken (en Nora reeds hier was), begon het te sneeuwen en waren de dagen erna gevuld met zon. Ideaal ski-weer, maar ja…daar is Nora dan weer niet van ;-)
Anyway, met Rob en Corine hebben we uiteraard de Golden Circle gedaan: Þingvellir (natuurgebied waar ooit het eerste parlement opgericht is, met breuklijnen van de 2 continentale platen: Noord Amerikaans en EurAziatisch), de waterval Gullfoss, en wat niet mag ontbreken de moeder der geisers Geysir and Strokkur. Deze dag was het toevallig konurdagur (vrouwendag - mannendag was het reeds geweest). Bij de benzinepomp kregen alle vrouwen een roos uitgereikt, toch leuk. En de bedoeling van de dag is dat de mannen erg aardig tegen de vrouwen doen. Maar ja, dat doen ze natuurlijk altijd al he.
Verder hebben we in onze omgeving wat bezocht, cultuur gesnoven en dé IJslandse trekpleister (het zwembad) bezocht. Een dag voordat ze vertrokken, kwam Nora aan. Een dagje overlap, maar dat verliep prima. Aangezien Nora er een heel weekend was, konden we met z’n 3-en een weekendje weg. Helaas kon dat met Rob en Corine niet, aangezien zij pas op zaterdagmiddag aankwamen.
Met Nora zijn we naar een gletsjer gegaan waar onderaan de gletsjer een erg mooi ijs/gletsjermeer is (Jökulsárlón). Dit is het ijsmeer waar één van de Bond-films opgenomen is. Volgens de reisgids zou je – als je een uurtje of wat zou wandelen - wel eens een zeehond tegen kunnen komen. Nou…ik heb nog nooit zoveel zeehonden gezien op slechts 10 meter afstand, en dat zonder een wandeling te maken!! (zie de foto’s)
Uiteraard met Nora ook de Golden Circle gedaan – tja, vrienden komen ook voor de toeristische dingen, toch? ;-) Eigenlijk is beide keren de week omgevlogen – zo sta je op het vliegveld om iemand op te halen en zo sta je er alweer om afscheid te nemen.

De eerstvolgende op het vliegveld waren we zelf….richting NL om vanuit daar op wintersport te gaan met 6 vrienden en een kleine van een jaar. Dit jaar naar Gerlos, voor mij de eerste keer Oostenrijk. Maar ik moet zeggen, het is erg goed bevallen. Lekker weer, uiteraard ook wel wat sneeuw tussendoor, maar dat hoort erbij. Gewoon…zoals een wintersport hoort te zijn: buiten in de sneeuw spelen. Mijn nieuwe snowboard ging ook als een jekko, het oefenen in IJsland heeft z’n vruchten wel afgeworpen.

Twee weken na terugkomst in IJsland stonden mijn ouders op de stoep. Even een weekje bij ons op bezoek. Aangezien ze hier al een keer geweest waren, hoefden we niet alle toeristische dingen aan te doen. Lekker relaxen, veel klaverjassen, de kleinste berg van IJsland beklommen (je moet ergens beginnen…), walvissentrip gemaakt (waar we met name dolfijnen zagen) en lekker gegeten. Volgens mij gewoon een goede vakantie, ook voor ons. Aangezien dit rondom Pasen was, was Michiel ook 5 dagen vrij en konden we lekker overdag op pad. En…we zijn op een jeeptocht gegaan, de gletsjer op, met een aantal collega’s. M’n vader achter het stuur van onze nieuwe jeep (zie later) en wij met onze Landcruiser. Helaas weer wat weinig zicht op de gletsjer, maar wel de moeite waard.
En met Pasen volgens IJslandse traditie allemaal een chocolade paasei bij het ontbijt gekregen. Dat gaat hier op nummer: van 1 t/m 7, wat betekent van zo’n 200 gram tot 1 kilo. Nummer vier vonden we bijna allemaal wel genoeg, maar Michiel wilde echt IJslands zijn met nummer 7. Alleen de traditie van het opeten tijdens het ontbijt, dat vonden we niets. Dus hebben we het laten staan tot later. De inhoud van ons ei (er zitten snoepjes in) ligt nog steeds her en der in het huis. Uiteraard hebben we ook eieren geschilderd, het is Pasen met je ouders of niet :-)

Onze jeep? Ja, we hebben een tijdje geleden een hele oude jeep gekocht (uit 1989) met 36 inch banden, zodat we zelf de gletsjer op kunnen. Michiel z’n werk heeft een grote werkplaats, daar kunnen we lekker aan de auto sleutelen. Momenteel is ‘ie weer helemaal naar onze wens en dat voor nog geen 2.000 euro in aanschaf. OK, qua benzine slurpt de jeep wel wat, maar ja….het is gewoon een dagje uit als je ermee op pad gaat. Helaas kan ik het geluid niet laten horen. Wel heb ik ondertussen geleerd elektrische draden te verlengen en een relais aan te leggen. Handig, zo’n technische man (hij hield zich ondertussen bezig met de versnelling, remmen en andere zeer belangrijke zaken - en hield mij bezig met elektriciteit zodat ik hem niet voor de voeten liep hahaha).

IJslandse les gaat nog steeds door. Momenteel ben ik bezig met niveau 4, alleen niet meer zo intensief. De vorige cursus was 4 ochtenden in de week, ik zit nu in een groep voor 3 ochtenden in de week. Anders houd ik geen tijd over voor websites…..ik vermoed alleen dat ik het einde niet ga halen. De cursus duurt tot half juni en vanaf 20 mei komen de cruiseschepen aan en zal ik dus full-time aan de slag moeten. Maar goed, dan kan ik IJslands oefenen met collega’s.

Even een ander onderwerp (hoop dat je ondertussen wat leespauzes hebt genomen). Vorige week was ik bij de huisarts hier, vanwege rugpijn. Ik liep er al een tijdje mee, vooral na squash-avonden, en ben op advies gaan zwemmen – want dat is goed. Dus ik lekker fanatiek 60 baantje borstcrawl gedaan. Dat deed wel pijn, maar ja…zwemmen is goed voor je zegt iedereen, dus dat zal wel ok zijn. Nee dus, ik kon amper het zwembad uit komen, laat staan m’n badpak uitdoen of m’n benen afdrogen. (blijkt dus dat je met rugpijn heel rustig schoolslag baantjes moet trekken. Hoe moet ik dat nou weten!!)
De huisarts had pas 5 dagen later plek, maar ik kon wel naar de avond huisarts. “Maar”….zo werd me gezegd…”dat is wel heel duur”. Nou, dat viel dus wel mee. In plaats van 1.000 kronen, moest ik 2.600 betalen. Als je pijn hebt, maakt dat niet uit. Daarbij….dat is zeg maar 10 euro of 26 euro (oké, met de huidige euro koers 6 of 17 euro ongeveer, maar daar reken ik niet mee, want dan wordt je verdrietig van je salaris hahaha).
Wel was de avondhuisarts erg vreemd….ik heb in 10 seconden gezegd wat ik had, hij heeft even gekeken en ik kreeg een recept mee voor een bepaalde pil. Niets gezegd over hoe lang ik dat dan moest slikken of hoe verder. En dat kijken naar m’n rug ging met de kleding aan! Hoe kan je dan iets zien?? “Buig maar even”, zei ‘ie. Ja duh….heb je geluisterd of niet? Dat kan ik dus niet!! Kennelijk was dat genoeg……
Gelukkig stond m’n afspraak bij de andere huisarts gewoon nog (had ik voor de zekerheid laten staan). Voor 1.000 kronen heeft hij een half uur voor me uitgetrokken om uit te leggen wat er aan de hand is en wat de medicijnen doen. Kijk, daar heb je wat aan! En aan de medicijnen trouwens ook, loop alweer bijna als een kievit. Maar iets meer uitleg was leuk geweest, ik was echt serieus binnen 3 minuten weer buiten – verbijsterd.

Verder zit ik sinds kort bij een gospelkoor – niet omdat ik nou zo gelovig ben, maar gewoon omdat ik het leuk vind om te zingen. Afgelopen zaterdag zijn we een weekendje weg gegaan om te oefenen (ze hebben volgende week een concert, waar ik nog niet aan meedoe – ik ken de nummers nog niet). Super gezellig: 40 vrouwen bij elkaar van alle leeftijden (28 t/m 60), die van zingen houden. En ja, we hebben echt ook geoefend. Van 11 tot 19 uur repetitie en daarna lekker in de hot pot bijkomen, eten, spelletjes spelen (zelfs de stoelendans kwam voorbij zetten) en kletsen. Wel erg vermoeiend om de hele dag IJslands te horen en (trachten) te spreken. Errug goed geslapen :-)
Wat wel grappig is, is dat iedereen kinderen heeft (het merendeel rond hun 22ste) en vaak van twee of meer mannen – veel samengestelde gezinnen ook. Er was een vrijgezelle vrouw (of meisje) van 28 in het gezelschap en die werd meteen gekoppeld aan kinderen/neven etc. Met daarbij soms de opmerking dat ze er 1 in de aanbieding hadden die nog geen kinderen had. En dat was toch wel heel uniek, op dat aanbod moest ze zeker ingaan. Pff….ik zou er wat van krijgen ;-)

Afgelopen donderdag 23 april was het hier de eerste dag van de zomer en had iedereen een vrije dag (en krijgen de kinderen een cadeau vanwege de eerste dag van de zomer!). Ik begrijp alleen niet precies waarom. Volgens mij is de officiële zomer pas veel later en het is hier echt zeer zeker nog geen zomer. In NL mag het dan lekker warm zijn, hier is het ergens tussen de 6 en 12 graden. Wel is het al lang licht, zo rond half 11 begint het donker te worden en als ik m’n ogen open doe is het al heeeeel erg licht (maar ik weet niet hoe laat ‘ie op is, dat is te vroeg voor me).

Wat betreft de IJslandse economie momenteel….eigenlijk heb ik niet zoveel zin om daar op in te gaan. Ik richt me liever op het positieve, maar het gaat hier niet goed. Wellicht dat onderstaand artikel wat ik vanuit NL toegestuurd kreeg (bedankt!) een beetje een inzicht geeft:
www.refdag.nl/artikel/1406405/IJsland+moet+verder+na+de+zeepbel.html (even copy paste doen!)

Verder komt komende week Koninginnedag eraan: borrelen met alle Nederlanders op het consulaat, met als bijkomend voordeel dat vrijdag 1 mei hier een vrije dag is. Dus we kunnen het lekker laat maken :-). Gezien het lange weekend gaan we samen met vrienden een trip maken met de jeep of Landcruiser richting Snæfellsnes – het grootste schiereiland van IJsland, waarbij we daar ergens in een hutje overnachten. Gewoon even lekker er tussenuit.

Voorlaatste opmerking: mijn huis in Rotterdam komt per 1 juli vrij. Mocht je iemand weten die interesse heeft om het te huren, dan hoor ik het graag. Ik ga er tot op heden nog maar even vanuit dat we tenminste tot april 2010 hier blijven….

Last but not least: ik ben heel benieuwd hoe het met jullie allemaal gaat. Ik hoor natuurlijk wel eens iets en met sommigen heb ik regelmatig contact. Maar toch….how’s life???

Groeten uit IJsland
Lonneke

P.S.: Foto’s volgen in etappes…moet ik even bij elkaar sprokkelen.