Snowboarden en bruinvissen…

Voor de kerst zijn we naar Nederland gegaan. Uiteraard om de feestdagen met onze families te vieren, maar ook om mijn vaders 65ste verjaardag mee te kunnen maken. Wel even wennen hoor, als je al jaren in Rotterdam woont en nu al een jaar bijna niet in Nederland bent geweest….Veel familieleden al tijden niet gezien (oké, jaren….). Gelukkig is het zo dat als mensen eenmaal boven een bepaalde leeftijd zijn, ze amper meer veranderen qua uiterlijk. Lekker makkelijk om ze te herkennen. Alleen de neefjes en nichtjes, da’s wat lastiger….. Voordeel is dat ik er niet zoveel heb, dus ik kon makkelijk afstrepen wie wie was hahaha.

Een paar dagen na kerst waren we weer terug in IJsland. Even naar het winkelcentrum om wat inkopen te doen. En wat zagen we daar? Ik dacht dat ik in de maling werd genomen toen het me een paar weken voor kerst verteld werd, maar het was echt zo…. Een lange rij met mensen bij iedere winkel, die stonden te wachten om hun kerstcadeau om te ruilen. Echt waar, veel cadeaus hadden nog hun geschenkpapier eromheen gefrommeld zitten. In Nederland zijn de mensen volgens mij uit sociaal maatschappelijk oogpunt (te?) beleefd en verdwijnen ongewenste cadeaus in de kast. Hier ruilt men het gewoon om……eigenlijk wel een goed idee, toch?! En om problemen te voorkomen, worden cadeaus gekocht met een sticker van de winkel. Zo hoeft men niet om de bon te vragen (en hoef je dus niet te zeggen dat je het niets vindt…) en kan het cadeau omgeruild worden voor iets anders. Heerlijk land :-)

Oud en Nieuw hebben we in IJsland gevierd. We hadden zoveel over de hoeveelheid vuurwerk gehoord, dat we dit niet wilden missen. De hele middag in de keuken gestaan om allemaal lekkere tapas te maken. Aan het einde van de middag kwamen Tom en Gaby (bevriend Nederlands stel) met de zelfgebakken oliebollen om het smulfestijn helemaal af te maken. Na een paar borrel en het standaard bijkletsen, zijn we heerlijk Nederlands gaan klaverjassen. Rond half 12 begon het vuurwerk buiten. Hier in IJsland begint het niet netjes om 12 uur, maar gaat iedereen na afloop van een soort oudejaarsconference op tv naar buiten en begint met het afsteken van het vuurwerk. Hierop zijn we naar het hoogste punt in de omgeving gereden en konden we al het vuurwerk zien in Reykjavik en de omliggende “steden”. Echt indrukwekkend en veel meer siervuurwerk dan in Nederland. Eigenlijk hebben we amper knallen gehoord, behorend bij het vuurwerk dat in NL vaak afgestoken wordt. Het leek hier meer op professioneel vuurwerk: erg hoog in de lucht en heel erg groot (als dat een beetje overkomt zoals ik het bedoel…). Na het bekijken van het vuurwerk en het zelf afsteken van het nodige, hebben we een afzakkertje gehaald bij IJslandse vrienden. Al met al een erg leuke avond…en toen we thuiskwamen moest het potje klaverjassen natuurlijk nog even afgemaakt worden. Gaby en Tom zouden toch blijven slapen, dus het tijdstip was geen bezwaar. Nog een oliebol erbij en hup…verder spelen :-)

Ondertussen ben ik ook fanatiek begonnen met het basketbal. Aangezien ik sinds mijn 8ste heb gekorfbald, dacht ik dat ik het wel redelijk snel zou oppakken. 3 avonden trainen in de week….dat moet snel gaan zou je denken. Basketbal lijkt inderdaad op korfbal, totdat je het gaat proberen. Pff…ik kan weer helemaal opnieuw beginnen, had net zo goed kunnen gaan handballen. Dribbelen? Ja, de bal op een neer stuiteren kan ik wel, maar iemand passeren met de bal aan de hand links en rechts zonder naar de bal te kijken, da’s andere koek. Schieten met 1 hand in plaats van 2? Huh…. lastig afwennen als je meer dan 20 jaar met 2 handen geschoten hebt. En het ergste komt nog: iedereen mag maar tegen je aan lopen, elleboogjes komen niet uit de lucht vallen en als je even om je heen kijkt waar je de bal naar toe moet gooien dan…..pakken ze ‘m gewoon uit je handen!! Dus ja….onwijs leuk, maar het duurt nog wel een paar maanden voordat ik m’n eerste wedstrijd speel. Wel kan ik steeds beter met de basketbalmeiden opschieten. In het begin kreeg ik alleen een “hoi” aan het begin van de training, een paar kattige opmerkingen dat ik het niet goed deed (gek he, als je het nooit gespeeld hebt?!) en een bless (“dag”) aan het einde. Nu, na een aantal weken doorbijten, komen er wat gesprekken op gang en is het zelfs gezellig aan het worden. Alle begin is moeilijk zullen we maar zeggen.

Wat betreft het weer een kleine frustratie…… Voor de kerst zijn we naar Nederland gegaan. Het eerste weekend dat we in NL zaten kon er bij ons achter (half uur rijden) geskied worden. Jammer, net gemist. Vlak na kerst zijn we terug naar IJsland gegaan en ja….een dag later begon Nederland met schaatsen en is daar weken mee doorgegaan. In IJsland was de dooi ondertussen ingetreden, dus geen skiën of schaatsen voor ons. Terwijl het in Nederland -10 was, was het hier +10. Wie woont er nou in IJsland???
Om de frustratie een beetje af te reageren, hebben we besloten om een weekend naar Akureyri te gaan, in het noorden van IJsland. Daar zou het in het weekend gaan sneeuwen en gecombineerd met de sneeuwmachines die ze daar hebben, zouden we toch zeker moeten kunnen skiën. Michiel had er een hard hoofd in, maar ik geloof heilig in de weersvoorspellingen. Toen we vrijdagavond aankwamen….geen sneeuw. En….we mochten een huisje van een zakenrelatie gebruiken…..alleen de sleutel paste niet. Even terug was geen optie, gezien de 5 uur rijden die we er al op hadden zitten. Gelukkig nam hij de telefoon op en bleek een beveiligingsmaatschappij ook een sleutel te hebben. Die zat om de hoek! Uiteindelijk dan toch binnen en konden we gaan duimen voor sneeuw. Toen we de volgende dag wakker werden, lag er een dik pak sneeuw!! Uiteraard zijn we snel naar de piste gereden (5 minuutjes) en hebben een dagkaart gekocht. Maar euh…een hele dag in de sneeuw, met veel mist (waar is de piste) en harde wind….een beetje teveel van het goede. Halverwege de dag (uurtje of half 3) hebben we er een punt achter gezet en zijn we onder een warme douche gaan staan. Brrr…… De volgende dag vol goede moed weer vroeg opgestaan. Nog steeds redelijk veel mist, maar nu veel minder wind. ‘s Nachts had het lekker doorgesneeuwd, waardoor de piste er nog beter bij lag. Lekker de hele ochtend afdalingen gemaakt en daarna de spullen ingepakt, het huisje netjes opgeruimd en weer 5 uur terug gereden. Hopelijk gaat het binnenkort bij ons ook sneeuwen, zodat we in een half uur vanaf huis bij de piste zijn….. (maar m’n nieuwe snowboard en Chiel’s ski’s deden het prima!!!). – AANVULLING 18/1/09: Tada…genoeg sneeuw bij ons, zodat we vandaag lekker de hele middag hebben geskied/snowboard op 30 minuten rijden bij ons huis vandaan. Dit is IJsland, Yahoo!!!

Afgelopen week hadden we ineens bezoek voor de deur. Chiel stond op het balkon te roken (arme ziel) en zag allemaal dolfijnen voorbij komen. Snel naar buiten gespurt en ja, het waren er wel een stuk of 15. Allemaal netjes naast elkaar de haven uit. Bij navraag bleken het bruinvissen te zijn geweest, maar dat maakte ons niet uit. Toevallig was er vandaag weer eentje voor de deur. Iedere 20 seconden kwam hij weer even boven water en konden we hem (of haar) bewonderen. Echt super om dat vanaf je balkon te kunnen aanschouwen!

Voor het geval iemand ooit eens naar IJsland gaat: als je chocolade snoepjes koopt (stukjes), let dan goed op dat het echt alleen chocolade is. Meestal stoppen ze er hier in het midden drop in, maar dan ook nog eens erg vieze drop (lakrisol noemen ze dat hier). Blegh!! En al helemaal als je verwacht dat je een lekker stukje chocolade in je mond stopt…

Ook in IJsland is arbeidstijdverkorting als instrument ingezet. 1 dag minder werken per week, waarbij de overheid een bepaald percentage van de inkomstendaling terugbetaalt. Chiel zag het al zitten….aangezien hij toch wel 5 dagen zou blijven werken, zou hij die dagen in de (na-)zomer terug kunnen nemen en dan 2 maanden op vakantie kunnen. Of dat uiteindelijk ook kan, is de vraag. Men is er nog niet uit of buitenlanders ook de terugbetaling van de overheid krijgen. Als dat niet zo is, dan hoeft Michiel er niet aan mee te doen. Ieder nadeel heeft z’n voordeel…

Ondertussen zijn we wel bijna miljonair sinds we hier wonen :-). Op de IJslandse rekening gaan we gestaag richting de 1.000.000 kronen. Dat dit ondertussen niet zoveel meer waard is maakt niet uit, we kunnen over een paar maanden aan iedereen verkondigen dat we miljonair zijn en dat binnen een jaar hahaha (1 wintersport en het is weg ;-)).

Afgelopen week is de IJslandse les ook weer begonnen. Ik ben naar de ochtendlessen gegaan, 4 ochtenden in de week van 9 uur tot half 11. Een mooie reden om op tijd op te staan en dan ben ik om 11 uur weer thuis om achter de computer verder te kunnen. Daarbij zouden avondlessen niet te combineren zijn met basketbal. Chiel heeft nu alleen les in de avond en dat gaat prima. Hij heeft in ieder geval geen last meer van me, dat ik te snel antwoord geef op algemene vragen. Mijn klas is qua landen super divers: Argentinië, Peru, Schotland, Engeland, Letland, Polen, Zweden, Thailand, Denemarken, Nederland….en dan uit ieder land maar 1 persoon. En uit de vorige klas heb ik een Japanse, Tsjechische en Duitse vriendin overgehouden. Lekker internationaal zo.

Thamar (Nederlandse vriendin die al jaren samen met een IJslander woont) heeft me overgehaald om penningmeester van de Nederlandse vereniging te worden. Ik ga toch al veel met haar om, waarom dan niet ook wat voor de vereniging samen doen. We heffen geen contributie, dus zoveel werk kan het penningmeesterschap niet zijn hahaha.

Mijn eigen website is ook online….ik heb een domeinnaam aangevraagd waar ik jaren mee vooruit kan. Nu heb ik m’n website business erop staan, maar ik kan er ook altijd wat anders mee. Eigenlijk durf ik het niet zo goed te laten zien, want zo goed ben ik nog niet met websites bouwen. Ik verwacht dan ook geen opdrachten via het internet, maar als ik hier in IJsland de boer op ga, moet ik toch een site hebben waar ze naar kunnen kijken. De link is: http://www.bizzsolutions.eu/. Ik ben ‘m af en toe nog wat aan het updaten, mn het contact formulier, dus het kan zijn dat ie soms even niet werkt of een rare pagina laat zien. No worries, maar dan ben ik er mee bezig. Als er iets structureel niet werkt, dan hoor ik het natuurlijk graag!!

O ja, nog een vervolg op het Sinterklaasverhaal van vorige keer: er staat een stukje op internet in een IJslands dagblad. Wellicht leuk om te kijken (staat een foto bij, ik ben de rode Piet) en om te zien hoe de IJslandse taal er uit ziet :-). De link is:
http://www.mbl.is/mm/folk/frettir/2008/12/07/heilagur_nikulas_sotti_island_heim/

Groetjes uit IJsland,
Lonneke